De dag van: DIA-adviseur Claudia Klarenbeek
08 januari 2018
Iedere DIA-dag is het weer afwachten hoe de gesprekken gaan en waarover. Vaak ga ik met mooie verhalen uit de bouw en infra weer naar huis. Jinek geeft aan dat zij, samen met Jan Smit, het mooiste beroep heeft. Maar ik denk dat ons werk net zo mooi is. Of misschien wel mooier.
Als ik in de auto stap, hoop ik dat de files tijdens de rit niet te lang zijn. Maar tegenwoordig merk ik dat onze jongens van de infra druk bezig zijn geweest. Ook vandaag stap ik op tijd in de auto om richting het zuiden van het land te gaan.
Na het bezoek van de werknemer aan de bedrijfsarts, vindt er een kleine overdracht plaats. Daarna kan ik beginnen met het gesprek. De eerste vijf minuten is het even de kat uit de boom kijken, want ik vraag wel veel niet-technische zaken. Het is geen bouwtekening of een werkbeschrijving waar we het over hebben. Snel is het ijs gebroken en gaan we over op zaken als veiligheid op de bouw, of de werkomstandigheden op kantoor. Ben je wel genoeg in beweging of komt het geregeld voor dat je drie uur vol concentratie achter de laptop zit?
De gesprekken gaan niet alleen over het werk. De relatie werk en privé is tegenwoordig niet meer weg te denken. Als het even niet lekker loopt op kantoor, neemt een werknemer dat vaak mee naar huis. Zo is de werkdruk niet alleen te vinden bij de uitvoerder. De timmerman en de werkvoorbereider hebben er ook last van. Tijdens het gesprek kan ik het probleem helaas niet oplossen, want dat zou helemaal zorgen voor een wereldbaan. Wij als Volandis kunnen alleen helpen met tips. Het Actieplan is bedoeld de werknemer in beweging te brengen.
Morgen staat er weer een dienst bij de Vraagbaak op de planning. Werknemers én werkgevers kunnen mij dan bellen of mailen, of met mij chatten via de website. Spreek ik je snel?
